Kou, injectienaalden, reisdagen en leuke locals
Blijf op de hoogte en volg Diede
19 April 2013 | India, Kochi
Er is alweer mega ontzettend veel gebeurd sinds mijn vorige verslag anderhalve week geleden, maar dat ligt ook wel in de lijn der verwachting in een land als India.
Na 3 leuke dagen in Mysore zijn we doorgereisd naar Ooty, een bergdorp waar het nu hoogseizoen is omdat alle Indiërs nu ook de koelte van de bergen opzoeken. Prachtige natuur, maar de locals waren minder aardig en toeschietelijk dan we tot nu gewend waren. De middagtemperatuur was daar zo'n 20 graden en 's nachts was het zo koud dat we onder dikke dekens moesten slapen. Op de tweede dag in Ooty werd An ziek. Ze begon om twee uur 's middags met overgeven en had tegen 7 uur 's avonds zo angstaanjagend veel vocht verloren dat ik het tijd vond voor het ziekenhuis. Ik heb An, die lichtelijk tegenstribbelde omdat ze zelf nog wel geloofde in een goede afloop, in een rikshaw geduwd. Tegen de tijd dat we aankwamen in het lokale, kleine ziekenhuisje, dat gelukkige heel erg naar desinfecteermiddel rook, begon ze met flauwvallen. Ondanks de rij mochten wij meteen door naar de dokter, ik vermoed dat dit een voordeel van onze huidskleur was. De vrolijke doch kordate vrouwelijke dokter constateerde voedselvergifteging en schreef een shitload aan medicijnen voor. Ook moest An een injectie tegen het overgeven, i.v.m. de hygiëne werden we daar lichtelijk zenuwachtig van, maar de naalden zagen er wel zo goed als steriel uit, gelukkig.
De medicijnen hielpen en de dagen daarna knapte Annelie stukje bij beetje op. We hebben toen wel besloten om in die dagen de reis van Ooty naar Kochi te maken. Twee dagen lang hebben we in bussen en treinen gezeten, dat viel An zwaar. Maar we waren erg gelukkig toen we in Kochi aankwamen!
We zitten hier inmiddels al bijna een week en het is absoluut genieten hier. Op de eerste dag twee aardige local jongens ontmoet waar we deze week mee zijn opgetrokken en die ons alle leuke dingen hier laten zien. We hebben baby olifanten geknuffeld en wilde olifanten langs zien komen, terwijl wij lagen te relaxen in een half droge rivier. Mooie boottocht gemaakt over de prachtige backwaters en hard gelachen om een potloodventer op een fiets.
Morgenochtend komt Paulien aan en zullen we gedrieën doorreizen naar het zuiden. De tijd vliegt!
Zal proberen volgende week een verhaaltje te schrijven met nieuwe avonturen.
Liefs, Diede
Na 3 leuke dagen in Mysore zijn we doorgereisd naar Ooty, een bergdorp waar het nu hoogseizoen is omdat alle Indiërs nu ook de koelte van de bergen opzoeken. Prachtige natuur, maar de locals waren minder aardig en toeschietelijk dan we tot nu gewend waren. De middagtemperatuur was daar zo'n 20 graden en 's nachts was het zo koud dat we onder dikke dekens moesten slapen. Op de tweede dag in Ooty werd An ziek. Ze begon om twee uur 's middags met overgeven en had tegen 7 uur 's avonds zo angstaanjagend veel vocht verloren dat ik het tijd vond voor het ziekenhuis. Ik heb An, die lichtelijk tegenstribbelde omdat ze zelf nog wel geloofde in een goede afloop, in een rikshaw geduwd. Tegen de tijd dat we aankwamen in het lokale, kleine ziekenhuisje, dat gelukkige heel erg naar desinfecteermiddel rook, begon ze met flauwvallen. Ondanks de rij mochten wij meteen door naar de dokter, ik vermoed dat dit een voordeel van onze huidskleur was. De vrolijke doch kordate vrouwelijke dokter constateerde voedselvergifteging en schreef een shitload aan medicijnen voor. Ook moest An een injectie tegen het overgeven, i.v.m. de hygiëne werden we daar lichtelijk zenuwachtig van, maar de naalden zagen er wel zo goed als steriel uit, gelukkig.
De medicijnen hielpen en de dagen daarna knapte Annelie stukje bij beetje op. We hebben toen wel besloten om in die dagen de reis van Ooty naar Kochi te maken. Twee dagen lang hebben we in bussen en treinen gezeten, dat viel An zwaar. Maar we waren erg gelukkig toen we in Kochi aankwamen!
We zitten hier inmiddels al bijna een week en het is absoluut genieten hier. Op de eerste dag twee aardige local jongens ontmoet waar we deze week mee zijn opgetrokken en die ons alle leuke dingen hier laten zien. We hebben baby olifanten geknuffeld en wilde olifanten langs zien komen, terwijl wij lagen te relaxen in een half droge rivier. Mooie boottocht gemaakt over de prachtige backwaters en hard gelachen om een potloodventer op een fiets.
Morgenochtend komt Paulien aan en zullen we gedrieën doorreizen naar het zuiden. De tijd vliegt!
Zal proberen volgende week een verhaaltje te schrijven met nieuwe avonturen.
Liefs, Diede
-
19 April 2013 - 16:14
Aafje:
Hi lieverd,
mooi verhaal weer! Gelukkig dat Annelie weer beter is, en stoer dat jullie toch gereisd hebben ondanks haar niet zo jofele toestand.
Zojuist hebben we Paulien uitgezwaaid op Schiphol: ze heeft er super veel zin in!
En let je een beetje op met die locals die zo aardig alles voor nix doen?! Straks moet je alsnog dokken. Ja, moeders zijn nu eenmaal bezorgd voor dit soort adders onder het gras - of hebben ze geen adders in India ;-)
dikke kus en heel veel plezier nog!
-
20 April 2013 - 21:11
Stieneke:
Lieve Diede,
Wat fijn dat je het naar je zin lijkt te hebben in India! Klinkt allemaal erg inrukwekkend moet ik je zeggen en volledig anders dan ons kikkerlandje hier ... waar vandaag eindelijk (in het weekend bedoel ik dan) de zon eens schijnt, zodat ik er ook van kan genieten .. wel zo fijn!
Annelie, ik ben vorige week bij je moeder in het RMDH op bezoek geweest. Ze zag er goed uit en was vrolijk ... dus daar hoef je je geen zorgen over te maken ... je moet vast veel liefs van haar hebben!
Wat fijn dat jullie met z'n 2-en zijn (straks even met 3?), zeker nu A zo ziek werd is het heel erg handig als een ander in de buurt is om de boel in de gaten te houden en dat heb je goed gedaan Diede, complimenten! Ik heb vandaag e-bike gekocht en opgehaald (via fietsplan weet je wel?). In de zon (ja, 't is niet te geloven!!) samen met Bert naar HDI gefietst. Ik fiets bijna nooit, mijn verslaving is (o.a.☺) auto, dat weet je, maar dit ging hartstikke goed! Ik was helemaal niet moe! Bert wel, dat was jammer ....(hi,hi).
Lieve Diede, ik wens je nog een hele, hele goeie tijd toe!! Ben benieuwd naar foto's en verdere verhalen. Heb en hou het goed! Liefs en tot ziens! Stieneke -
24 April 2013 - 19:48
Catherine:
Lieve Diede,
Petje af! Je snapt het en je geniet.... Erg leuk jouw verhalen te lezen.
Er komen veel bekende beelden weer in mij op. Kochi vond ik echt fantastisch: al die oude en nieuwe geschieenis en levenslijnen die elkaar daar bijeenkomen. Is de kleine synagoog er nog? Dat vond ik zo een mooie plek.
Ik ben ook heel benieuwd hoe het vrijwilligerswerk je is bevallen en wat je ervaring is geweest in Goa en omstreken. Ik begrijp dat je ook in Hampi bent geweest en hoor ooit graag hoe het daar nu is.
Hier is de lente net begonnen en, langzaam maar zeker, kleuren de velden. Ik zat net in een vliegtuig, na een dag in Zürich te hebben gewerkt, en eindelijk zag ik een paar tulpen en narcissen tudden de kassen... Mooi wel, zo vanaf de lucht!
Lieve Diede, geniet voort. Ik hoor graag al jouw verhalen bij terugkomst. Nu nog naar het mooie Tamil Nadu?
Veel liefs,
Catherine
Ps : maak je veel fofo's?!
-
24 April 2013 - 20:07
Monique Van Maastricht:
Hoi Diede,
Weet niet of je nog weet wie ik ben, maar via pap je "adres" door gekregen.
Besteed heel wat uren aan het volgen van reisverslagen: mijn zoon Job zit in Australië, waar Andries nu ook is.
En nou kom jij erbij! Goed dat je zo doortastend te werk bent gegaan.Scheelt absoluut in tijd van ziek zijn.
Jij hebt geen last gehad?
Blijf je vanaf nu volgen, heb toch tijd genoeg.
Groetjes,
Monique -
25 April 2013 - 21:18
Marlène:
Lieve Diede,
Al 7 weken weg... het is niet te geloven hoe snel het gaat. En al ervaringen voor 7 jaar opgedaan als ik je zo hoor. Wat ongelooflijk mooi dat je dit allemaal mee maakt en er zo 'cool' onder blijft.
Je vrijwilligerswerk, de beesten, de mensen, het eten, het reizen, de overnachtingen, de gezondheidszorg: over alles kun je vast een prachtig verhaal vertellen (en schrijven). Pas op de helft: geniet nog volop van de andere helft. En leuk dat je ons mee laat genieten. Ook heel veel groetjes van Thom.
Knuffel voor jou, Marlène -
28 April 2013 - 15:33
Patty:
Lieve Diede,
Wat heb jij een goed gevoel voor taal. Super leuk geschreven. Wat balen van de voedselvergiftiging. Gelukkig zien jullie heel wat moois op jullie reis. Geniet er nog even van, want de tijd vliegt vast voorbij. Hier breekt de zon ook eindelijk door ;)
Liefs! -
29 April 2013 - 12:15
Koen:
Hey Diede,
Klinkt als een luxe doorsnee vakantie, dat all-inclusive polsbandje zal wel verkleurd zijn inmiddels! ;)
Wat een geweldige reis maken jullie! En misschien wel juist door het soms moeten afzien en enkele tegenslagen (hoop dat An inmiddels weer up and running is) zul je deze ervaringen je hele leven met je meedragen, dat neemt niemand je meer af. Neem alles in je op en blijf deze prachtige verslagen schrijven.
Geniet volop en ik ben benieuwd naar al je verhalen als we elkaar weer zien in Utrecht, Leende of een familie weekend in Friesland. Dikke knuf en veel liefs!! -
29 April 2013 - 14:45
Tante Tet:
Lieve Diedel,
Mooie verhalen lieve schat.
Ik vind het leuk dat ik je vriendinnen heb ontmoet, want dan weet ik welk vlees jij in de kuip hebt.....
maar weet jij dat ook van die locals om je heen?
ik ben ooit op mijn 18e 10 weken in Londen geweest. tja....dat was toen al een heel avontuur!
maar met de woorden van Koen, "ik neem het toch mijn hele leven mee"
Ik denk vaak aan je, lievie, geniet samen met je vriendinnen!!
morgen ziet Nederland oranje met onze nieuwe Koning.
De nieuwste groet hier in Nederland schijnt te worden: 3 vingers omhoog, zodat je de W van Willem krijgt en dan moet je erbij zeggen: "Houd je veilig!!"
Dus meid, Houd je veilig!!
kus, Tet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
